زنگ مدرسه خورد یه خانم چاق امد جلو گفت کلاس اولی همه بیان انجا بچه ها از ترس خشکشون زده بود دوباره گفت که همه دویدن جلوی خانم ناظم اسمش خانم جعفری بود ما رو دوتا صف کرد و فرستاد سر کلاس سر کلاس یه سری سوراغ مادراشون و می گرفتن و گریه  تا اینکه یه خانم خوش چهره وارد کلاس شد اسمش خانم کهبود بود امیدوارم سالم خوب باشه هر جا که هست خلاصه بچه گریه اوارو ساکت کرد و گفت انجا خانه دوم شماست به همین منوال گذشت،بزرگتری آرزوی اون دوران این بود که یه درس از بچه های کلاسهای دیگه جلوتر باشیم یا اولین نفری باشیم که از مدرسه خارج میشه هیییییی... تا کلاس سوم که من شده بودم سر دسته یه سری بچه شیطون و ادعای بزرگیم می شد در حال آتیش سوزی بودیم که یهو دیدم وسط شکم خانم جعفری ناظم بودم چشمتون روز بد نبینه اولین چک مدرسه رو دشت کردم که خدا بگم چیکارش نکنه الانم صورتم درد گرفت گذشت و گذشت تا رسیدم کلاس پنجم آقای شهبازی معلم ما بود یه مرد بد اخلاق و ... ولی پشت اون چهره یه دل مهربون داشت .

من اول و دوم دبستان خیلی لاغر بودم وهمه میگفتن مریضم و ... چون واقعا استخونام زده بودن بیرون

از کلاس سوم به بعد یه جیگرکی نزدیک مدرسه بود که موقع برگشت مادرم برام روزی یه سیخ می خرید

بعضی وقتی که زیر چشمی نگاه می کردم یه سیخ می شد ۲ تا طوری شد که کلاس پنجم وزنم ۳ برابر شده بود حسابی توپول کلاس پنجم حسابی درس خون شده بودم و مودب با معدل ۲۰ دبستان تمام کردم و پا به مقطع جدیدی  گذاشتم که زیاد حال نداد چون حسابی بچه خوب شده بودم اما دبیرستان...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: